- sallaqbığlı
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
sallaqbığlı
Смотреть что такое "sallaqbığlı" в других словарях:
cansız-çəlimsiz — sif. Çox cansız, çox zəif, cılız, üzgün. Cansız çəlimsiz uşaq. – Klavdiya birinci dəfə gördüyü cansızçəlimsiz, ortaboylu, sallaqbığlı bu adama diqqətlə nəzər yetirdi. Ə. Abasov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
donqarburun(lu) — sif. Burnunun üstü qalxıq olan, burnunun üstündə çıxıntı olan. . . O, sallaqbığlı, donqarburunlu, uzunboylu, arıq bir kişi idi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mənsub — sif. <ər.> Nisbəti və mənsubiyyəti olan, əlaqəsi olan, aidiyyəti olan. <Keşikçilərin> içində yapıncılı ləzgi və qumuq, Cavanşir elinə mənsub sallaqbığlı . . atıcılar var idi. Ç.. Zeynal öz yaramazlıqlarını doğrultmaq üçün mühitlərini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pensıy — <fr.> Yay vasitəsilə burunun üstünə taxılan gözlük (eynək). Sallaqbığlı, irigövdəli rəis pensnesini gözündən çıxarıb, təəccüblə Xəlil mirzəyə baxdı. Q. İlkin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sallaqbığ(lı) — sif. Bığları sallaq olan. Sallaqbığ kişi. – Yaqubun böyründəki ağ kürklü, sallaqbığ, arıq kəndli qeyri ixtiyari donqar hülqumunu qaldırıb saldı. M. Hüs.. Sallaqbığlı qoca faytonçu belini düzəltdi və nədənsə şikayətlənərək yerə endi. Q. İlkin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
